کسی تنهایی این مرد غمگین را نمی فهمد

سیاه چاله

آدمک

دلم گرفته

یه روزایی
یه شبهایی
زِ تنهایی

من از برای مصلحت در حبس دنیا مانده‌ام

مولوی » دیوان شمس » غزلیات

این بار من یک بارگی در عاشقی پیچیده‌ام
این بار من یک بارگی از عافیت ببریده‌ام

دل را ز خود برکنده‌ام با چیز دیگر زنده‌ام
عقل و دل و اندیشه را از بیخ و بن سوزیده‌ام

ناگفته هایی برای تو

پاییزِ کوچکِ من

نیستی و من تنهایم

البته هستی ولی کنار من نیستی 

یعنی تو کنار همه هستی جز من

دور شدم

ترسم این بود که چون دور شوم

زبان شیرین

 خوشا به حال کسی که دست سنگین داشت

سریعتراز دوچرخه ی من، چند ماشین داشت

سیب

تو به من خندیدی و نمی دانستی